??/??/????

(5.5.18-16.6.18)

Win McCarthy

Gridlock Person

Galerie Fons Welters

 

“Ik kan iets zeggen over wat mijn interesses zijn geweest, daar ze zowel verschillen als vaak veranderen. Waarschijnlijk de meest opvallende en meest voorkomende, is die voor het hoofd verliezen in de loop der tijd. De wegen hier naartoe zijn talrijk geweest. Aanvankelijk rukten ze op via veelal vergankelijk, veranderlijk, of bijna onzichtbaar materiaal. Onlangs stelde ik een aantal, losjes geconstrueerde maquettes tentoon. Dit waren pogingen een architectuur van het innerlijke te maken waarop ik persoonlijke en universele ervaringen tot poëzie en weersverwachtingen kon aanbrengen. Deze topografieën poogden bij te dragen aan het ineenstorten van een delicaat zelfbewuste subjectiviteit. Om zo plaats te maken voor een onafgebroken voorbijgaan van de tijd. De vraag was hoe het ultiem intieme te verzoenen met het duizelingwekkend universele; of, hoe de verpletterende parallel voor te stellen tussen in- en exterieur.” Kunstenaarsstatement, 15 augustus 2016.

Alhoewel het meeste daarvan nog steeds geldt, richt deze tentoonstelling, Gridlock Person, zich volledig naar binnen. Voeten zijn te herkennen: kleine auto’s in aanraking met de grond, voortdurend voorttuffend, voorwaarts, zo je wilt. Voeten, zie je, denken niet zoveel na, hoofden daarentegen, zijn altijd in de lucht. Hoofden zijn wanhopig op zoek naar een onderbreking, iets in de vorm van een kabinet. Een structuur,

Voort durend,

 

 

 

 

een

 

 

kleine vermenging

van

 

vingerafdrukken

 

 

waar ik open

 

de

 

badkamer

 

spiegel

 

 

Ook andere dingen

kleine stukjes spoor.

 

 

Het geluid van

een vreemde

uitsprekende

 

 

 

 

een naam